Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ

Βασίλειος Ι. Τσούτσος MD, MSc. Δημόσιας υγείας. Ειδικός Πνευμονολόγος-Φυματιολόγος
«Αν οι μέλισσες εξαφανιζόντουσαν, η ανθρωπότητα δεν θα είχε περισσότερα από 4 χρόνια ζωής» A.Einstein. Το παλαιότερο απολίθωμα που έχει βρεθεί είναι 100 εκατομμυρίων ετών και η μέλισσα της εποχής εκείνης είχε τα ίδια μορφολογικά χαρακτηριστικά με τη σημερινή αλλά με μέγεθος πολύ μικρότερο (ίσο με ενός κουνουπιού).
Η κοινωνία της μέλισσας χαρακτηρίζεται ως υπεροργανισμός. Έχει μία και μοναδική βασίλισσα σε συνολικά 60.000 κατοίκους της κυψέλης. Είναι εντυπωσιακά μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες, ζει περίπου 5 χρόνια (ενώ οι υπόλοιπες ζουν το πολύ 3 μήνες και γεννά καθημερινά περί τις 2.500 αυγά.
Ο κηφήνας έχει ως βασική αποστολή τη γονιμοποίηση της βασίλισσας. Οι κηφήνες είναι λίγοι σε αριθμό. Αποτέλεσμα της γονιμοποίησης της βασίλισσας είναι οι “εργάτριες” μέλισσες οι οποίες αποτελούν το 95% του μελισσιού. Ταξιδεύουν καθημερινά 10-12 φορές έξω από την κυψέλη προκειμένου να συλλέξουν νέκταρ και γύρη. Σε κάθε τους έξοδο επισκέπτονται περίπου 300 άνθη και φέρνουν στην κυψέλη περίπου 0,03 γραμμάρια νέκταρ το οποίο παραδίδουν σε άλλες εργάτριες μέλισσες οι οποίες με τη σειρά τους το αφυγράνουν και το αποθηκεύουν στα κελιά της κηρήθρας. Διατηρούν την κυψέλη καθαρή, αποστειρωμένη (χάρη στην πρόπολη, την οποία συνθέτουν οι ίδιες), ρυθμίζουν τη θερμοκρασία και την υγρασία ούτως ώστε να δημιουργήσουν τις ιδανικές συνθήκες για να μεγαλώσουν τα μωρά τους και να αποθηκεύσουν τα τρόφιμά τους.
Το εξάγωνο σχήμα της κηρήθρας εξυπηρετεί αφ’ ενός μεν την μικρότερη κατανάλωση υλικού αφ’ετέρου δε δίνει τη μέγιστη χωρητικότητα και σταθερότητα στο οικοδόμημα. Μελισσοθεραπεία σημαίνει θεραπεία αλλά και πρόληψη ασθενειών με τη χρήση προϊόντων της μέλισσας. Η πρώτη γραπτή μαρτυρία για τη χρήση των προιόντων της μέλισσας για θεραπευτικούς σκοπούς 2.100 π. Χ. και αφορά σε μία συνταγή γραμμένη με σφηνοειδή γραφή σε μια πήλινη πινακίδα των Σουμερίων που βρέθηκε στην κοιλάδα του Ευφράτη. Η συνταγή αφορά σε εξωτερική χρήση του μελιού και άλλων συστατικών για την αντιμετώπιση μιας μόλυνσης.
Οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν εκτός του μελιού , του κεριού και της πρόπολης, για θεραπευτικούς σκοπούς και το δηλητήριο της μέλισσας. Τα προϊόντα της μέλισσας προσφέρονται για τη θεραπεία περισσότερων από 500 συμπτωμάτων και ασθενειών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης τη χρήση των προϊόντων της μέλισσας στη λαϊκή ιατρική. Το μέλι, το κερί, η πρόπολη χρησιμοποιούνται σε διάφορες παθήσεις όπως για παράδειγμα πληγές, εγκαύματα, αρθρίτιδες, δερματικές παθήσεις, στοματίτιδες, κρυώματα, βήχα, στοματικές άφθες κ.ά. Το μέλι, αναφέρεται και ως θεραπευτικό μέσο στην οφθαλμολογία, δερματολογία, στοματολογία, γυναικολογία, ωτορινολαρυγγολογίας, πνευμονολογίας κ.ά. Στις μέρες μας αναπτύσσονται και νέες χρήσεις του μελιού που βασίζονται στις αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του. Πρόληψη γαστρίτιδας.
Πρόληψη γαστρικών ελκών κυρίως από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Σημαντική αντιπολλαπλασιαστική δράση έναντι των Β16 καρκινικών κυτταρικών σειρών. Δράση έναντι βακτηριδίων όπως ο σταφυλόκοκκος, το κολοβακτηρίδιο, η κλεμπσιέλλα, η ψευδομονάδα καθώς και έναντι του μύκητα candida albicans.

Πηγή: diatrofi.gr